Stormpoldervloedbos

Stormpoldervloedbos  bij opkomend water

Aan de Nieuwe Maas in Krimpen aan den IJssel, ligt het Stormpoldervloedbos, Een mooi stukje natuur,  gelegen nabij een industriegebied. Het vloedbos ontstond door vorming van slib, en al snel groeide er Wilgen en Riet, na de Tweede Wereldoorlog ontstond er een Wilgenvloedbos. Het Vloedbos wordt onderhouden door het Zuid-Hollands Landschap. In de loop van de jaren zijn er veel vogels gezien. In de rietkragen, in de zomer, hoor je de Kleine Karekiet , de Rietgors en de Bosrietzangers. Het hele jaar de Groene specht en de Grote Bonte specht, Koolmezen, Matkopmezen, Staartmezen, Pimpelmezen, Vinken, Putters, Groenlingen, Kraaien, de Sperwer, de Buizerd, de laatste jaren ook Boomklevers,  Roerdomp, Waterral, Waterhoen, Fuut,  Blauwe Reigers,  en ook de prachtige IJsvogel. 's Zomers de Tjiftjaf en de Fitis.   's Winters Goudhaan, boomkruiper, de Grote Zaagbek, Nonnetje, Dodaars, Smient en Brilduiker.  Bijzondere plantensoorten zijn er te bewonderen zoals de Spindotter en in het voorjaar het Zomerklokje. Uiteraard veel andere soorten ook.




In het voorjaar volop genieten van, en een beetje fotoshoppen  met , de wilgenkatjes

Begin januari liet de Roerdomp zich regelmatig zien, doordat ze wat onvoorzichtiger werden, door het nijpende voedseltekort, ondanks, dat het water elke dag gewoon door het bos heen stroomde. Ook de Waterral dribbelde regelmatig langs de kanten , druk bezig om zijn maaltje bij elkaar te zoeken. Deze winter is  ook het Bokje waargenomen.  Een aantal winters geleden was er ook een Kwak te bezichtigen.

De Roerdomp bleef stil zitten met zijn kop omhoog om zo min mogelijk op te vallen, en als je langsliep, zag hem ook niet. Wij wisten dat hij er zat. Prachtige vogel.

                                                                      

Op diezelfde koude dag besloot ook de IJsvogel voor onze neus te gaan vissen.  Foto's maken was niet  mogelijk door een iets te enthousiaste jonge fotograaf/vogelspotter. Hij rende enthousiast achter de IJsvogel aan welke uiteraard steeds een andere plek  uitkoos.  Maar toch wel bleeft duiken, waarschijnlijk ook door te weinig visjes.  Maar toch nog gauw een plaatje en snel wegwezen, naar een rustiger plekje om  te genieten , van andere mooie natuur in het  Stormpoldervloedbos.








Het water kan soms flink hoog komen ,zodat je natte voeten krijgt, als je niet op tijd weer teruggaat. Dat is 's winters best wel koud. Toch is het een prachtige gevoel als het water met grote snelheid het vloedbos binnenstroomd, het heeft  iets weg van buitenlandse plaatjes die ik  laatst kreeg van iemand , met ook snelstromend water door een landschap.